Old Soldiers in Leeuwarden met de neuzen dezelfde kant op!
Afgelopen zondag speelden de mannen van Dizij hun tweede wedstrijd tegen de lakskoentsjes van Frisia.
Aangekomen op een zonovergoten sportpark de magere weide eerst de kantine in voor een lekker bakje koffie.
Nu is het voor de mannen van de Old Soldiers geen enkele moeite om bepaalde opmerkingen te plaatsen tegen wie dan ook maar, en ook dit keer was het weer raak. We werden wel heel makkelijk in het zadel geholpen door iemand die de waardevolle spullen in een kluisje wilde doen, hier nogal moeite mee had en als klap op de vuurpijl zat zijn vriendin als enige vrouw in de kantine……
Enkele opmerkingen die de arme man moest verwerken: Krijst um er niet in juh? Hoe hest dat tus dan? Sal ik ’t die even foardoen je??
Eenmaal in kleedkamer 8, recht tegenover een schitterend mooi voetbalveld van echt gras (speciaal voor Jaap met ’t handje) kregen we van Perry de opstelling mee. Naast de opstelling kregen we ook opdrachten mee en zelfs een analyse van de training waar het drukzetten niet goed ging. Dit hadden velen in een lange carriere bij de Old Soldiers nog niet meegemaakt.
Op het veld bleek onze tegenstander Frisia voornamelijk te bestaan uit een hoop jonge gasten, in de bloei van hun leven en waarschijnlijk razendsnel en topfit.
Aanvoerder René Zijlstra bleek de tos gewonnen te hebben en na het 1e fluitsignaal van de overigens zeer goed fluitende scheidsrechter (man van halverwege 70, kwam amper de middencirkel uit maar op een handsbal na zag ie toch echt alles goed) kwam de wedstrijd op gang.
Direct hadden de Old Soldiers het betere van het spel, wat ook resulteerde in kansen maar net als vorige week werden deze kansen vakkundig om zeep geholpen of gered door de prima keeper die bij Frisia in de goal stond.
Toch kwamen we verdiend op een voorsprong dankzij de snelle Stojan die de bal hard in de korte hoek binnenschoot.
We bleven nog steeds het betere van het spel houden maar door verkeerde passing op het middenveld kwam Frisia er razendsnel en uit en bleek de defensie van LSC geklopt, 1-1 en dit was ook de stand waarmee we weer kleedkamer 8 op acht zoeken voor een kopje thee.
Niet onvermeld moet blijven dat good old Rik Timmerarends weer een prima helft speelde, ook de tegenstander was onder de indruk van de nog steeds aanwezige technische kwaliteiten en inzicht van de spelmaker, die als laatste man veelvuldig inschoof en het spel prima verdeelde. Zo kwam ook een goed spelende Gerrit min of meer als defensieleider te staan, een taakje wat prima bij hem past.
In de rust werd er weer veel gewisseld, gelukkig hadden we vijf wissels mee zodat er weer 11 man het veld in konden.
In de tweede helft speelden we iets onrustiger en slordiger maar we bleven toch het beste van het spel en houden en werd Frisia amper gevaarlijk.
Wanneer dit wel het geval was dan stond er bij ons in de goal nog altijd een zeer attent mee voetballende keeper en een laatste man die een snoeiharde tackle niet schuwde.
Ook gingen we verder met het missen van kansen (misschien dat we hier eens op kunnen trainen) maar halverwege de tweede helft was het Ridha die de bal voor het intikken had en dit gelukkig ook gewoon deed, weer een voorsprong voor de Old Soldiers.
De slotfase was wat hectischer, we hadden de wedstrijd veel eerder “op slot” moeten gooien.
In de laatste minuut deed onze snelle spits Hugo dan toch echt de wedstrijd definitief in ons voordeel beslissen, na een prima soloactie fel doorgaan, heroveren van de bal en binnenschieten.
Met een prima 1-3 overwinning op zak gingen de mannen van LSC 6 weer richting Sneek.
En voor een aantal van die mannen gingen ze toch met een fijner gevoel naar Sneek vanuit Leeuwarden dan de avond ervoor……