LSC 4: Kampioenskandidaat!
06-11-2016 Sneek
Een mooie zondagmiddag voor een derby tussen 2 Sneker ploegen.
2 Sneker ploegen die op gelijke hoogte staan qua punten, 2 Sneker ploegen die elkaar niet ontlopen qua kwaliteit. Dit in een hele rare competitie. Een competitie waarin we ploegen in 3 soorten kunnen sorteren: Degradatiekandidaten, kampioenskandidaten en reuzendoders. Vandaag troffen wij als kampioenskandidaat weer eens een stel reuzendoders en dat is natuurlijk erg lastig foebele.
Kwaliteit werd vandaag niet herkend op het sportpark aan de Leeuwarderweg. Het was niet heul goed vandaag.
Lsc 4 begon deze dag in een 4-4-2 systeem, een systeem die naar het schijnt bedacht is door onze eigen Lennart Postma (waarover straks meer).
Martin op de kooi, gebrand als nooit tevoren. Dit was tenslotte zijn ouwe ploegie.
Achterin heeft de solide spelende Steven vd Meulen weer een basisplek veroverd, Erin en Martijn centraal en de uit de jeugd overgehevelde Niels Ewen.
Het middenveld bestond uit: Paul Westerhof, M’ries Koolen en Marno Akkerman. Ook de multifunctionele Bart Ligthart heeft een plekje weten te bemachtigen op het sterk bezette middenveld.
Voorin stonden Rik de Jong en Lizandro Walsweer. Lizandro was dit weekend een naam die vaker is genoemd op de club. Hij was namelijk de clubman(laten we het zo noemen) van het weekend. Zaterdag stond hij al fanatiek te fluiten bij de A3 en zondag na de wedstrijd stond hij weer paraat achter de bar in de kantine. Ook al heeft hij zijn jeugdopleiding genoten bij vv Sneek wit-zwart. Nu is hij een trotse man van de club bij LSC 1890.
De wissels die zichzelf perfect schikten in hun rol waren: Stefan Bandstra, Lennart Postma en good old-Randy Broersma. Wel vergaten ze de thee. (1 taak..)
Leuk om te weten: Lsc 4 heeft een nieuw wondermiddel, een soort legale doping, wellicht gewoon een placebo-effect. DAMPO! Sinds de spelers dampo onder hun neus en op hun borst smeren lijken er een aantal spelers een soort tweede adem te vinden. Als een ware Thomas Dekker (actueel ivm Expeditie Robinson) , Lance Armstrong of gekke Rus gaan spelers als Steven vd Meulen en Paul Westerhof opeens over lijken. En het lijkt punten op te leveren, heel oktober is Lsc 4 ongeslagen. En nu blijkt dat het in november nog steeds lijkt te werken (waarover straks meer).
De wedstrijd was niet om aan te gluren, in principe hebben we de eerste helft niet écht gevoetbald. Een schande, want zelden had Lsc 4 zoveel publiek. Veel hoogtepunten waren er dan ook niet. Wel leuk om te vermelden is dat Mauro tijdens een aanval van Black Boys vroeg, aan de dampo-inhalerende Paul, of zijn vinger ook bloedde. Dit bleek wel zo te zijn. De aanval werd niet gevaarlijk.
Wederom Paul was het die tijdens een negatief momentje van de wedstrijd iedereen weer even scherp maakte door te roepen: “Nu weer even positief, mannen!”.
In de tweede helft gebeurde er ietsje meer. Martijn ging opzichtig in de fout en was het daarna even kwijt. De lange voorhoede speler, die net fris in het veld was gekomen, maakte hem. Na die goal was het Lsc 4 die de druk had. Martijn was weer even opgescherpt en het bleek dat ook zonder Boekie er nog meer spelers zijn die een enorme drive naar voren hebben. Hierdoor kreeg Lsc een vrije trap van zo rond de 35 meter als we Lennart mogen geloven. Laten we zeggen: 25 meter. Lennart ging er achter staan. Getergd door zijn wisselplek, wou hij het nu laten zien. Lennart, een speler met een fantastische harde trap, tevens op zoek naar een baan, nam zijn aanloop. Verwoestend vloog de bal in de rechterbovenhoek. Lennart heeft z’n gelijk gehaald en de stand was 1-1. Ook de eindstand. Een terechte eindstand. Veel meer zat er voor beide ploegen niet in. Al had Black Boys nog wat kansjes, maar Martin bleek, bijna, onpasseerbaar. De grootste kans van Black Boys werd ook gekeerd door Martin, deze mag mede op het conto worden geplakt van gastspeler Mats Landmeter. De aanvaller claimde namelijk dat Mats hem liet schrikken: “Scheids héeey, hij liet me schrikken!” om vervolgens te vertellen wat Mats allemaal wel niet riep: “Hij zei: BOEE!”. De spits werd door 21 andere spelers vierkant uitgelachen en de goed fluitende Richard Pasveer floot niet veel later voor het einde van de wedstrijd.
Lsc heeft veerkracht getoond! En dat is een positief puntje van deze wedstrijd. Dit was de vierde reuzendoder die we dit seizoen tegen zijn gekomen. En na drie keer te hebben verloren van een reuzendoder, hebben we ze dit keer op een 1-1 gelijkspel gehouden. Dit toont aan dat je een waardig kampioenskandidaat bent.
Geschreven door PositiviTinus