menu

LSC 4: geen reuzendoder meer, wel kampioenskandidaat

Verslag Geplaatst door

Op 20 november jongstleden was het Sportpark Leeuwarderweg onder barre omstandigheden het decor van een ware titanenstrijd: LSC 1890 4 – vv Heerenveen 3. De mannen van 4 blaakten van het zelfvertrouwen, ze zijn immers al vier wedstrijden op rij ongeslagen. Bovendien sprak man in vorm Mauro de volgende bemoedigende woorden: ‘Ach… gewoon je eigen duels winnen’. Geen reden dus om angstig te zijn voor het veel hoger aangeschreven vv Heerenveen.
Om half drie trapten de gasten af in weersomstandigheden die je normaal alleen in Stoke-on-Trent ziet. Kou, regen en windstoten tot 100 km per uur. Dit bood nog meer hoop voor het vlaggenschip van LSC. In het Britannia Stadium van Stoke City kan het immers behoorlijk spoken onder vergelijkbare omstandigheden. Aanvankelijk leken de gasten weinig moeite te hebben met de harde wind. Het balletje ging gemakkelijk rond en de lange bal werd vermeden. Tot aan de twintigste minuut toe, toen vv Heerenveen een corner kreeg aan de rechterkant van het doel van LSC. De specialist had ongetwijfeld een geweldige bal in gedachten, de wind besloot echter anders. Nadat de bal halverwege was richting het zestienmetergebied, blies deze net zo hard weer terug. Het speeltuig belandde ver achter ‘de heuvel’ achter het LSC doel zonder ooit in het spel te zijn geweest. Doeltrap.
Hoewel vv Heerenveen het spelbeeld bepaalde, beet LSC 4 een aantal keren van zich af. In de luwte van de tribune kwamen de blauwhemden er een aantal keer gevaarlijk uit op rechts. Het leidde tot een aantal kansjes voor De Spits en Lizandro. Hun schoten misten kracht en precisie en brachten de ingevallen keeper niet in de problemen. De eerste doelman van vv Heerenveen was na een kwartier uitgevallen nadat deze in duel met De Spits geblesseerd raakte. Vlak nadat de vrijetrappenspecialist van vv Heerenveen de lat had geraakt met een zwabberbal, kwamen de gasten alsnog op voorsprong. Een fraaie aanval werd na een lage voorzet simpel binnen gewerkt achter de robuuste LSC-keeper. 0-1. LSC bleef het proberen door snel zijn aanvallers in de ruimte te zoeken met de lange bal maar kreeg vlak voor rust toch het deksel op de neus. Via een vergelijkbare aanval als bij de eerste goal werd wederom simpel binnengeschoten na een lage voorzet vanaf rechts. 0-2. Ondanks de beroerde tussenstand, genoot aanvoerder Martijn zichtbaar. Met een glimlach op zijn gezicht speelde hij met de elementen. Zijn inworpen en lange halen dreven heerlijk mee op de wind. In verdedigend opzicht had iedereen het moeilijk…
Tijdens de thee zette Paul het strijdplan voor de tweede helft uit. Er moest meer risico genomen worden en een snel doelpunt zou LSC direct weer in de wedstrijd brengen. Er werd hier en daar ook gewisseld. Het begin van de eerste helft was dramatisch. Met lede ogen moesten de geblesseerde LSC 4-vedette Kasper (zeg maar Kesper) en oud-LSC 4-speler Stefan aanzien hoe werkelijk alles fout ging. De inmiddels ingevallen aanvoerder Marno probeerde na een fraaie sleepbeweging De Spits aan te spelen met buitenkant schoen maar raakte de bal hopeloos met zijn punt. Het leedvermaak was groot onder mede- en tegenstanders. Het was typerend voor de openingsfase van de tweede helft waarin ballen tegen elkaar aan werden geschoten en veel tegen elkaar gescholden werd.
Hoog tijd voor scorend vermogen en een stukje ‘positiviteit’. En dus maakte de goedlachse Martijn zijn rentree binnen de lijnen. Kort na zijn invallen kreeg hij gelijk een dot van een kans. Na een goede aanval kreeg hij de bal voor zijn voeten op een meter of acht van een zo goed als leeg doel. Slechts de laatste man van vv Heerenveen, die inmiddels op de lijn was gaan staan, stond tussen Martijn en zijn bevrijdende treffer. Een doelpunt maken bleek toch een brug te ver, Martijn schoot het leer tot ieders ongeloof tegen de laatste man. Zo bleef het 0-2. Toch leverde Pauls tactische meesterzet LSC geen windeieren op: kort na de gemiste kans van Martijn werd de zoon van een recentelijk veelbesproken man gelanceerd. Hij liep met Martijn aan zijn zijde op het Heerenveense doel af en besloot verstandig zelf af te drukken. Uiterst koeltjes legde hij de aansluitingstreffer in het mandje: 1-2. Nadat Lizandro de lat had geraakt en De Spits en Mauro ook hun kansjes kregen, leek een stunt in de maak tegen titelkandidaat vv Heerenveen.
Deze alinea zou in het teken moeten staan van een zinderende slotfase vol passie, strijd en nog meer kansen voor LSC 4. Echter, hierna gebeurde werkelijk niks noemenswaardig meer. Vandaar dat hier het recept voor een goede pannenkoek volgt: zeef 250 gram bloem en mix dit samen met wat zout en kaneel met 250 ml melk. Voeg twee eieren toe en tot slot de rest van de melk. Verwarm een beetje boter in de koekenpan, zorg er voor dat de pan goed heet is voor je de eerste pannenkoek gaat bakken. Verdeel het beslag, met een soeplepel bijvoorbeeld, in de pan en bak de pannenkoek om en om tot hij mooi bruin is.
vv Heerenveen bepaalde de uitslag nog op 1-3 nadat de ingevallen spits, ruim in buitenspelpositie, een gekraakt schot simpel binnentikte. Met de nederlaag mist LSC 4 de aansluiting met de top, ook heeft het team bewezen het predicaat reuzendoder niet waard te zijn. Omdat het sterrenensemble van 4 ook geen degradatiekandidaat is, mag het zichzelf nog titelkandidaat noemen. Dit zijn immers de drie soorten ploegen in de knotsgekke vierde klasse.
Volgende week staat er een nieuwe finale op het programma. Tegen wie dit is kan uw verslaggever niet mededelen omdat hem dit niet interesseert. Het is waarschijnlijk een uitwedstrijd, iets wat die Sneker lui wel ligt. Alle overwinningen werden tot dusver buitenshuis geboekt. Prima aanknopingspunt om vol goede moed naar volgende week zondag toe te leven.

  • Deel dit artikel