SNEEK – Geknipt en geschoren. GVAV Rapiditas 2 had weinig in te brengen tegen een sterk LSC 1890 2 op het Sportpark Leeuwarderweg. Met een verdiende 4-1 zege kunnen de Blauwhemden na afgelopen zondag hun bivak opslaan in de Reserve Hoofdklasse A voor volgend seizoen.
Door Redmer Bax, foto’s: Remco Langhorst
Zondag 19 april, kwart voor tien. Een prachtig affiche voor de toeschouwer wanneer een dergelijke bezoeker langs komt. Immers, in GVAV trof LSC de voorloper van profclub FC Groningen. Tonny van Leeuwen en Martin Koeman speelden er in de jaren ‘60.
Één speler zei dit helemaal niets vanmorgen. Door een tip van de assistent coach tijdens een gezamenlijk avondje doorzakken bij Fons in de Kroon parkeerde Gorter zijn fiets vol vertrouwen in de rekken van het sportpark. Al op de zaterdagavond typte hij in de app “Marcus Gutu op de Rechtsbutu”. Vele selectiespelers dachten bezorgd aan een aanslag van een groepering in donker Afrika, maar al snel werd duidelijk dat Gorter wou laten weten dat hij mocht starten op de rechtsbuiten vanmorgen.
De bespreking van hoofdtrainer Schulte zat weer vol met ouderwetse tegeltjeswijsheid deze ochtend. “We moeten er meer scoren dan zij, om te winnen moet je de bal hebben, onze huid duur verkopen… “ er kan hier even doorgegaan worden. De samenvatting: Er moest gewoon gewonnen worden om het vervolg van het seizoen zorgeloos tegemoet te zien. Om dit te bewerkstelligen had de trainer een tactische surprise in gedachten die ten koste ging van Bax, van der Neut en van Asten. Het deerde de heren niet: ze maakten deel uit van “het plan”, zo bleek toen Schulte hen persoonlijk op hun rol aansprak. Het plan bestond er uit om GVAV zo snel mogelijk kapot te spelen door vroeg druk te zetten en op voorsprong te komen voor rust. De tweede helft zou dan het uitgelezen moment zijn voor van der Neut en Bax op de buitenvleugels en van Asten op het middenveld om voluit te profiteren van de met hun moed in de schoenen gezakte Groningers. Dit door hen te bestoken met diepteballen. Een waterdicht plan.
De basisopstelling: Boddema op doel, Ligthart, de Vries, van der Zee en Veeken vormden de defensie, Landmeter, Velds en Ydema het middenveld. Dijkstra, Broeders en Gorter waren de keuzeheren in de voorhoede.
De taak was duidelijk en er werd omgekleed in kleedkamer 3. In navolging van sluitpost Boddema, die al het gehele seizoen zijn onvrede geuit heeft over de reservetenues van het tweede, deelde Gorter nu ook een felle sneer uit: “Hee Robbie (assistent-coach, red.)… Die shirts die kloppen niet! Die doe ik niet aan! Het moet Club van 150 zijn!” Doelend op de shirtreclame van de rode poetshemden. Of de bonkige spits hiermee doelde op zijn bankdruktalent in de sportschool of op zijn weegschaalindicatie, laten we in het midden. Met enig vernuft werd dit door hemzelf opgelost. Gorter speelde met een shirt waar “De Club van 150” vermeld stond. Hij was er klaar voor.
Waar de sfeer om te snijden was in de kleedkamer, was deze in de “Ouwe scheids”, de scheidsrechterkamer, beduidend beter. Deze kon door de breed lachende gezichten van de aanwezige Lodewijk, van der Wal, Veenstra, Schulte, de scheidsrechter en de leider van GVAV als opperbest worden bestempeld. Assistent van der Wal was hierna opvallend positief te spreken over de hoofdtrainer van de tegenstander. Misschien werd zijn scooter gunstig aan hem verkocht.
De scheidsrechter, keurig in pak verschenen vanmorgen, blies om 11:00 uur voor het eerst op zijn fluit voor de eerste helft. De blauwhemden hadden duidelijk meer in de melk te brokkelen in deze helft dan in de vorige week tegen de andere “stadjes” van GRC. Na een rommelig eerste kwartier was LSC duidelijk de bovenliggende partij en men genoot meer balbezit. GVAV kon als enige antwoord de lange bal spelen, hopende dat de spits de bal kon doorkoppen naar één van de watervlugge buitenspelers. De defensie liet zich echter zelden van de wijs brengen. Het redelijke veldspel en de overhand in balbezit kon in de eerste helft nog niet op het scorebord benadrukt worden: Met de brilstand werd er thee gedronken in de rust. Schulte liet zijn soldaten hierdoor nog even staan waar ze stonden. Toen Schulte dit aan de wissels meedeelde verzekerde Bax dat hij een goede warming-up voor de wedstrijd had en hij was er meer dan klaar voor. Het wachten was begrijpelijk en de moeite waard omdat hij eindelijk weer eens op zijn favoriete positie als klassieke linksbuiten zou worden geposteerd. Ook van der Neut en van Asten waren gretig maar geduldig.
Tijdens de start van de tweede helft werd het door Schulte zo gewenste tandje bijgeschakeld. Het vooruit drukken van de LSC’ers zorgde echter wel voor een aantal kleine kansen voor GVAV. Maar na een klein uur weerstand bieden moesten de Groningers voor het eerst buigen voor een goal van Jeroen Broeders. Nadat de eerder besproken Gorter de 2-0 op het bord had gezet in de 62e minuut op een assist van Gijs Dijkstra, werden Bax en van der Neut ingebracht voor Dijkstra en Gorter. Van Asten verving de aan de lies geblesseerde Broeders. Ydema mocht een plekje doorschuiven en werd de aanvalsleider.
De balans werd hierdoor even verstoord en de Groningers konden iets terugdoen: 2-1. Hoewel assistent-leidsman Knoop de spits van GVAV duidelijk in buitenspel positie zag verkeren, was de scheidsrechter niet te bewegen. Het moet toch een constante ergernis in het amateurvoetbal zijn: Een scheidsrechter die niet op lijn staat, raadpleegt zijn assistent die het wel kan zien, maar keurt vervolgens het doelpunt wel goed. Een one-man-show.
De Snekers werden dus toch weer aan het werk gezet. Na een aantal goede aanvallen van het tweede, bleken er toch scheurtjes te ontstaan in de omschakeling. De goed spelende verdedigers raakten vermoeid, waardoor Schulte Veeken liet omwisselen met Bax. De rappe rechtsbuiten van Rapiditas moest met eigen wapens bestreden worden. Veeken lachte in zijn vuistje, hij mocht lekker gaan aanvallen.
Dit bleek wederom een goede zet: LSC kon doordrukken en aan de hand van de enthousiast spelende van der Neut kon de voorsprong worden uitgebreid: 3-1, assist Velds en voorassist van Rob Veeken. De wedstrijd zat op slot en als klap op de vuurpijl kon Sjoerd Ydema de Groningers nog meer pijn doen na het omspelen van de doelman op een assist van wederom van der Neut.
Na het laatste fluitsignaal werden de handen geschud en quoteren we graag Schulte: “De trainer loves it when zijn plan comes together.”
Na deze prachtige zege van LSC 1890 2 mag de doelstelling van lijfsbehoud in de klasse als behaald beschouwd worden. De gretige Snekers blijven nu azen op het periodekampioenschap.
LSC 1890 2 – GVAV Rapiditas 2
Datum: 19 april 2015
Uitslag: 4-1
Bert Boddema 7
Jan Ligthart 8
Marcel de Vries 8
Steven van der Zee 8
Rob Veeken 7
Mats Landmeter 7
Ivan Velds 7,5
Sjoerd Ydema 8
Marcus Gorter 7,5
Jeroen Broeders 7
Gijs Dijkstra 6,5
Redmer Bax 7
Mart van der Neut 8
Ivar van Asten 7
Rapporteur: Marcel de Vries
Doelpunten:
’55 Broeders
’62 Gorter (Dijkstra)
’85 van der Neut (Velds)
‘90+2 Ydema (van der Neut)
