Knappe overwinning LSC 4 op de Walden 2
DAMWOUDE – Met 12 spelers en 2 man begeleiding vertrok het sterrenensamble richting Damwoude. Tijdstip 08:15! Tot ieders verbazing was er niemand te laat, dronken of niet fit, althans niemand liet het merken. Invalkeeper Pietertje verving de zieke Richard en aanwinst Marcel bewees gelijk zijn klasse voor ons.
2 auto’s vertrokken richting Damwoude, 1 auto richting Oudega. Dit had mooi mis kunnen gaan waren het niet dat Bart op tijd een belletje pleegde. Na 45 lange minuten kwamen we aan op het sportcomplex van de Walden. De volgende 11 spelers begonnen aan de wedstrijd op het hagelnieuwe kunstgrasveld, wat kraakte als verse sneeuw.
Pietertje, Mark (Baco), Marno (c), Martijn, Marcel, Bart, Rik, Kasper, Mauro, Lizandro en Lennert
De voorbereiding naar de wedstrijd toe verliep niet zoals gebruikelijk. Waar menig elftal op vrijdagavond gaat trainen, besloten wij om bijna papa Marno eens even in het zonnetje te zetten. Naast het vieren van Marno’s laatste weekend zonder baby, was er ook de strijd om de aanvoerdersband. Martijn aast al weken op de band en kon deze vanavond weer terugwinnen. In een Best of 5 serie (Bierestafette, Quiz, Darten, Karaoke en Beerpong) was het aan team Martijn om meer spellen dan team Marno te winnen. Na een spannend slotspel won team Marno de avond en dus blijft Akkerman de aanvoerder.
Maar goed, terug naar Damwoude. Exact 10:00 uur floot de uitstekende scheidsrechter de wedstrijd in gang. Om 10:02 stond LSC al met 0-1 voor. Na een sterke aanval over rechts was het Bart die met zijn slechte linker de bal vol op de paal schoot. Enkele momenten later was het goed doorgaan van Lizandro die via Bart de bal bij Lenny kreeg. De gelegheidsspits ( Afgesproken tijdens het beerpongen in de Mootz) bewees van anderhalve meter zijn waarde.
Een klein kwartiertje later was het wederom fanatiek doorgaan van Lizandro die een onmogelijke bal binnenhield, afgaf op Mauro die de bal op Kasper aflegde. Kasper bewees eindelijk weer eens zijn zondagschot. Vanaf 25 meter schoot hij de bal keurig tegen de touwen. De ruststand was bereikt. Maar hiervoor mogen we onze grote vriend Pieter bedanken. Enkele zekere doelpunten tikte de a-junior eruit of pakte ze gewoon klemvast. Een grote toekomst, hopelijk bij LSC 4, ligt hem in het verschiet.
In de rust werden de puntjes op de i gezet. Aanvallend ging het bij LSC behoorlijk goed, maar zonder bal mocht het allemaal wel wat beter. De voornamelijk eind 20-ers/begin 30-ers van Damwoude hadden echter maar 2 spelers die echt voor gevaar zorgden. Deze 2 beteugelen en de voorsprong zou niet in gevaar komen.
Echter, het eerste kwartier na rust was het De Walden die weer veel de bal had en die weer menig (kop)ballen op Pieter afvuurde. Naast een ijzersterke Pieter speelde Marno ook de pot van zijn leven als laatste man. Koppend en tackelend zat hij, er samen met zijn compagnon Martijn overal tussen.
Aanvallend kreeg LSC een grote kans, maar de grensrechter vond het buitenspel. Niet veel later was het een zelfde aanval, 3 LSC’ers tegen 2 spelers van De Walden. Lennart tikte hem naar rechts richting Bart, waarna de grensrechter opnieuw de vlag in de lucht stak. Echter liet de scheidsrechter zich niet gek maken, (” Ik ken die grensrechter al wat langer, hij doet dit vaker) en schoot Bart de bal keurig in het netje.
Mentaal knakte De Walden en niet veel later was het Marcel die Lizandro aanspeelde. Met 3 tegenstanders om zich heen en 2 medespelers aan de zijkanten vrij, lukte het Li om gewoon rechtdoor naar de goal te lopen (wat die verdedigers deden geen idee). In de 40 meter sprint ging er van alles door het Columbiaanse koppie heen. Li zijn track-record van 1 op 1 kansen is namelijk niet heel goed. Maar gelukkig was er vandaag niets aan de hand, ondanks dat de keeper de bal nog toucheerde schoot Lizandro de eindstand op het scorebord.
Met een toeristische route door de walden en tsjerken belandde we uiteraard bij de grote gele M in Goutum. Waar Pietertje werd getrakteerd op een welverdiende HappyMeal!