De tactiek van Marno
Zondagochtend 23 april belandde LSC 4 zomaar in Munnekeburen voor het uitduel tegen VWC 2. Een echte zes punten-wedstrijd. De nummer 7 tegen de nummer 8. Gelijkwaardig op papier en gelijkwaardig op het veld. Met dank aan een interessante tactische gedachte van Marno werd het 2-2.
LSC 4 begon met de volgende elf: Martin, Marc, Martijn, Marcel, Steven, Bart, Mauro, Hendrik, Marno, Robin en Lizandro. Op de bank begonnen Paul, Lucas en Kasper. Aanvoerder Marno verzorgde de tactische bespreking: “De eerste helft moeten we de schade beperkt houden. Dan kunnen de jongens het in de tweede helft goedmaken.” Een nieuwe tactiek die bijna zijn vruchten af wist te werpen.
Hoewel de wedstrijd niet van een hoogstaand niveau was, was het allemaal prima te pruimen. Fenomeen Paul vlagde fantastisch, alleen werd hij niet altijd gezien door de scheidsrechter. De scheids was immers ook een drukbezet-man, gezien de vijf gemiste oproepen tijdens de wedstrijd. We zagen een mislukte voorzet door de wind gepromoveerd worden tot een doelpunt. We zagen een polletje die Lizandro in de weg lag. We zagen Mauro een fantastisch afstandsschot lossen. En we zagen Mauro een assist geven. Helaas alles in het voordeel van VWC. En zo keek LSC tegen een 2-0 achterstand aan bij rust.
In de rust werd er gewisseld. Boekie noemde zichzelf 10x een natte krant, dus werd gewisseld voor Lucas. Robin had veel gezopen en werd vervangen door Kasper. Tinus kan goed vlaggen, dus nam hij het ‘stokje’ over van Paul. Met wat interne omzettingen was er spontaan een nieuw middenveld geboren, met een vader en zoon op de flanken. Bart zei na afloop zich ook prettig te voelen op de flank. Maar Bart hoeft zich geen illusies te maken. “We hebben op de flanken voetballers nodig. Bart, jij moet daar dus niet. Dou bist meer een speuler.”
De tactiek van Marno leek te werken: schade beperken in de eerste helft, goedmaken in de tweede. LSC begon furieus en met een echte killermentaliteit. In de eerste minuut na rust zette Kasper Paul vrij voor de keeper, maar nog zonder succes. Niet veel later was het Lizandro die met een slimme lichaamsbeweging zijn man kwijt was en een perfecte voorzet afleverde op Bart, de Dikke Dolberg. Bart kopte raak. Nog een stukje later was het Lizandro die als een ware Younes naar binnenging en de bal in de verre hoek wist te krullen. 2-2.
De comeback was er, maar LSC wist niet door te drukken. De drive was er echter wel! Martin hoefde niet veel meer te doen; Marno en Marcel hielden het dicht. Marcel gooide er zelfs nog een fantastisch hakje uit op randje eigen 16. Meulen ging in zijn enthousiasme 50 meter diep: een machtige sprint eindigde met een hinkende remweg van 20 meter. Vader Hendrik (45) en zoon Lucas (15) waren de fitste spelers van het veld, maar konden helaas ook niet een doelpunt forceren. Mauro is een terriër op de back en stond eindelijk bij een man van zijn eigen formaat; zijn tegenstander was een c’tje. Marno wist nog een knappe actie te maken in de 16 van de tegenpartij. Paul knalde met zijn hoofd tegen de bal aan. Maar niks wist een overwinning binnen te slepen. Het bleef gelijk. Wel maakten we veel hands, gelukkig zag de scheids dat ook.
Na afloop:
– De killermentaliteit was door Marcel meegenomen vanuit de wedstrijd in zijn auto. Een moedige duif legde het af tegen de SUV van Marcel. Paul Westerhof verzorgde het verslag: “Plop. Maar niet een te harde plop”, aldus Schnitzel. “Daarna zag je wat veertjes. Marcel het een duuf koudmaakt.”
– Bart had na de wedstrijd een sterk verhaal over een gebeurtenis in zijn relatie. Maar dat kan hij het beste zelf vertellen.